< Powrót
Wrzucam Wam dziś fragment z wyjątkowego spotkania – 6 akit i 7 borderów, czyli zderzenie dwóch światów, temperamentów i... nosów 🐶💥 Pierwszy raz razem, pierwszy kontakt, pierwszy krok w psiej szkole życia.
I wiecie co? To jest właśnie socjalizacja w praktyce – surowa, naturalna, często zabawna i czasem nieco nieporadna. Ale o to chodzi! Zobaczcie filmik, a potem wróćcie tutaj – opowiem, dlaczego takie spotkania są bezcenne dla rozwoju szczeniaka.
🐶 Co to właściwie jest ta „socjalizacja”?
Socjalizacja to proces uczenia się życia z innymi – zarówno z ludźmi, jak i z psami. To nie „przyzwyczajanie do bodźców”, tylko budowanie kompetencji społecznych: jak się witać, jak czytać sygnały, jak mówić „mam dość”, jak zaprosić do zabawy, a kiedy odpuścić.
Najlepiej działa w młodym wieku – tzw. okres socjalizacji pierwotnej trwa mniej więcej od 3. do 12./14. tygodnia życia. Wtedy pies uczy się, że świat to nie tylko miska i legowisko, ale też inne stworzenia, których nie trzeba się bać.
🧠 Różne rasy, różne style życia… i różne style komunikacji
W naszym spotkaniu doskonale to widać.
➡️ Border collie – z reguły żywiołowe, szybkie w reakcjach, pewne siebie
➡️ Akity – ostrożne, bardziej analizujące sytuację, często wolniej „rozkręcające się” w nowym środowisku.
I mimo tych różnic… te psy się uczą! Na początku widzimy:
- niepewne podejścia,
- krótkie spojrzenia,
- cofanie się po „zbyt śmiałym” kontakcie,
- wymowne ogony i uszy.
Ale z każdą minutą bariera opada. Zaczynają się wymiany zapachów, pierwsze wspólne przebieżki, nawet drobne przepychanki (czyli nauka granic). I to właśnie jest socjalizacja w stadzie – z różnorodnością charakterów, energii i sposobów myślenia.
🐕 Dlaczego warto socjalizować szczeniaka z różnymi psami?
Bo każdy pies, którego spotka w życiu, będzie inny. Jeśli pozna tylko psy swojego typu, będzie miał problem z odczytaniem kogoś „innego” – np. molosa, charta czy puchatego psa z zakręconym ogonem.
Co daje dobra socjalizacja z różnymi psami?
Umiejętność czytania sygnałów (a nie tylko reagowania).
Lepszą kontrolę emocji (szczególnie u pewnych siebie lub dominujących psów).
Zmniejszenie lękliwości u ostrożnych i wycofanych szczeniąt.
Większą pewność siebie w nowych sytuacjach.
Zdolność rezygnowania, odpuszczania i dostosowywania się
🐾 Czego unikać, czyli socjalizacja to nie "róbta co chceta".
To, że psy są razem, nie znaczy, że „socjalizują się dobrze”. Klucz to:
- dobór grupy (psy na podobnym etapie rozwoju),
- czytelność emocji (nie zostawiamy psa, który ewidentnie się boi),
- obecność opiekuna/przewodnika, który rozumie psi język i reaguje.
W tym przypadku mamy:
✅ stabilną grupę,
✅ bezpieczne środowisko,
✅ spokojne tempo,
✅ obserwację i wsparcie w razie potrzeby – i to robi całą różnicę.
❤️️ Małe spotkanie, wielka nauka
Na tym jednym filmiku widać cały wachlarz emocji: od dystansu, przez ciekawość, po pierwsze wspólne akcje. Nie wszystko jest od razu idealne – i bardzo dobrze! Bo prawdziwa socjalizacja to proces. Z czasem te psiaki nauczą się siebie jeszcze lepiej. Dziś były pierwsze spojrzenia, jutro będą pierwsze przyjaźnie 💛
< Powrót
